1997'de, 4000 seks işçisi, Durbar Mahila Samanwaya Komitesi (DMSC) tarafından düzenlenen Hindistan'daki ilk ulusal seks işçisi Konferansı sayesinde tarihe girdi. 2001'de bir sonraki etkinlikte, Kolkata'ya gelen insanların sayısı 25.000 kişiye yükseldi ve taleplerini ilan eden posterler ile "ekmek istiyoruz" diye çıktılar. Bolivya'da, 2000'li yılların ortalarında, ülkenin dört bir yanından 35.000 seks işçisi, polis şiddetine ve iş kapanışına karşı büyük bir toplu eylem serisine katıldı. "Biz çalışma hakkı için ve ailelerimizin hayatta kalması için mücadele ediyoruz" - Lily Cortez, el Alto gece işçileri Derneği lideri, protesto için fahişeler ile çevrili söyledi. "Yarın bizi hemen duymazlarsa kendimizi canlı canlı gömeceğiz."
Bazıları, zührevi hastalıklar (STD) için zorunlu bir test yapmayı reddeden bir grev ilan etti. Diğerleri hareketi engelledi veya açlık grevi ilan etti. "Bolivya'da sevilmiyoruz," dedi Perez, kadınların fuhuş halindeki kurtuluşu için seks işçileri Sendikası ulusal organizasyonundan. "Bizi düzenli olarak kullanan ve bizi korumakla yükümlü olan kurumları görmezden gelen toplumdan nefret ediyoruz... biz hak ettiğimiz haklar için mücadele edeceğiz." - dedi.
Escort kızlar bazen siyasi konuşmalar için yüksek bir fiyat ödüyorlar. 2004'te Arjantinli sendika aktivisti Sandra Cabrera, polis şiddeti ile mücadele çalışmaları ve eskişehir escort seks işçilerine karşı polis şiddeti nedeniyle evinde öldürüldü. Cinayeti resmi olarak açıklanmamış. Hindistan seks işçileri Sendikası aktivisti Kabita Roy, 2016 yılında Kalküta sendika ofisinde öldürüldü. Ocak 2018'de Brezilya'da üç ünlü seks aktivisti öldürüldü. 2011 yılında, suç çeteleri Peru'da göçmen seks işçileri Sendikası Başkanını öldürdü. Seks işçisi Angela Villon Bustamante, öldürülen sendika aktivistinin bir meslektaşı, şunları söyledi: "bu, seks işçilerinin organize ettiği çalışmalar mafyanın ekonomik çıkarlarına karşı olduğu için."